Eugene Ysaye’nin sonatları, solo keman açısından, Bach’ın “sonatas ve partitas”, paganini’nin “caprices” parçaları gibi keman repertuarının önemli çalışmalarından sayılmaktadır.
Besteci, bu, iddialı sonatları Temmuz 1923 yılında, Joseph Szigeti’nin Bach’ın Sol minör keman sonatı yorumunu dinledikten sonra esinlenerek bestelemeye başlamış. Bu sonatlarda 20. Yüzyıl müziğinin karakteristik özelliklerini kullanmış ve eserler, teknik zorluklarla bezenmiştir. Her bir sonatını, kendi zamanının virtüöz bir kemancısına ithaf etmiş (Joseph Szigeti (No. 1), Jacques Thibaud (No. 2), George Enescu (No. 3), Fritz Kreisler (No. 4), Mathieu Crickboom (No. 5), and Manuel Quiroga (No. 6)), ve bu ustaların özel yeteneklerine uyacak şekilde eserlerini yapılandırmıştır.
Yeni bulunan kaynaklar sayesinde, burada sunulan Henle baskısı, “kesin metin” olarak tanımlanmaktadır ve pek çok açıdan daha önceki baskıları geçersiz kılmaktadır.
