Obua ve klarnet sonatından sonra, fagot sonatı, Saint-Saens'in nefesli çalgılar için bestelediği son eserdir. Öldüğü yıl tamamlandığı için, bu sonatı planladığı gibi Cor Anglais için yazma şansı olmamıştı. Bu eğlenceli ve teknik açıdan çok zorluk içermeyen eser, bestecinin bu enstrüman ile çok yakınlığı olmaması ile ilişkilendirilebilir.
Bu edisyon için el yazması notalar ilk defa kullanılmış, dolayısı ile yayınlanan ¨en doğru¨ kaynak olarak gösterilmektedir.