1729- 1741 yılları arasında J.S. Bach, Telemann’ın 1703 yılında kurduğu Leipzig şehrinde bulunan Collegium musicum’un direktörlüğünü yürütmekteydi. Collegium musicum, sıklıkla Zimmermann’ın evinde performanslar düzenlemekteydi. Bu performanslar ışığında Bach, klavyeli bir çalgı için ilk sayılabilecek klavsen konçertolarını besteledi.
Tek Klavsen için bestelen konçertolar BWV 1052-1059 numaraları ile günümüze kadar el yazmaları ile ulaşabilmiştir. Bu el yazmaları tamamlanmış olmaktan ziyade “çalınabilir” durumdadırlar. Bach’ın klavsen’e olan ilgisi, neredeyse tüm diğer enstrümanlar için bestelediği konçertoların klavsene uyarlamalarının da kendisi tarafından yapılması ile ıspatlanabilir.
BWV 1052-1057 numaralı konçertolar, altılı bir set olarak düşünülmüş, ve Bach’ın ünlü Brandenburg Konçertolarının dışında bir set olarak düşünülmüş tek konçerto grubudur. 1058 ve 1059 numaralı konçertolar bu Bach’ın notlarına göre bu setin dışında tutulmuşlardır.
3 numaralı Re Minör BWV 1054 sayılı konçerto 3 bölümden oluşur:
1. Allegro
2. Adagio e piano sempre
3. Allegro
Ortalama bir performans 17 dakika sürmektedir.
Günümüze ulaşan Mi majör BWV 1042 numaralı keman konçertosu bu konçertonun temelini oluşturur. Dönemin klavsenlerin en son notası Re olduğu için, konçerto bir ton geriye transpose edilmiştir. Tüm düzenleme, BWV 1053’te yapılan çalışmalara parallel şekilde yürütülmüştür.
Barenreiter’in Urtext baskısı ile, orkestra partisi ikinci bir piyano için düzenlenmiş, bu sayede eserin 2 piyano veya 2 klavsen ile seslendirilmesi mümkün olmaktadır.